Reisverslag 1: Veringtesten en motorparaplu’s.
Door: Renske Laagland Winder
Blijf op de hoogte en volg Renske
24 Oktober 2015 | Kameroen, Bamenda
Op woensdagochtend 12 oktober was het dan eindelijk zover! Om 08:00 vertrok ik van Schiphol met een overstap op Parijs naar Douala waar ik 17:35 uur lokale tijd aankwam. Vanaf Parijs ontmoete ik Marieke van het Liliana Fonds. Zij ging voor de laatste keer naar Kameroen en voor mij was het de eerste keer. Alles ging heel vlot en toen we eenmaal de koffers hadden en waren opgepikt, waren we binnen 10 minuten bij het European Guesthouse.
De volgende ochtend bij het ontbijt ontmoette wij een drietal Amerikanen en een Egyptenaar. Zij waren al vaker naar Kameroen geweest en hadden alleen maar lovende verhalen over de cultuur, het werk en de lokale bevolking. Rond 10:00 uur bracht de chauffeur van de Cameroon Baptist Convention (CBC) Marieke en mij naar Bamenda, een zeven uur durende autorit. Wat mij direct opviel waren de motoren met een soort verlengde paraplu aan een kant, waardoor er voor 3 personen op de motor bescherming was tegen de regen en de zon.
Ik had verwacht dat de wegen slecht waren, maar zo slecht had ik niet voorzien. Er zaten over de gehele wegen gaten van soms wel 30-40 cm diep en variërend van 10cm lang/breed tot ruim 1 meter. Ook ontbrak er weg belijning, waardoor het een chaos is op de weg. De regel is daar, wie de grootste is gaat voor en/of de brutaalste. Dus al slalommend en door elkaar geschud kwamen wij aan in Bamenda. Daar zijn we hartelijk ontvangen door Glory (directeur van CBC). Vervolgens werden we naar het Zwinkels Guesthouse gebracht. De serveerster die ons bediende vertelde ons dat zij net terug was van een verblijf van 3 maanden in Nederland en je raad het nooit, ze verbleef in Den Helder. Hoe klein kan de wereld zijn! ;)
Ze kon een paar Nederlandse woorden; Doei, hoe gaat het, oke dat is goed'.
Vrijdag hebben Marieke en ik alle mensen die werkzaam zijn in het hoofdkantoor ontmoet. Daarna ben ik een halve dag naar het Treasure Centre geweest, waar ik heb meegelopen met een (kinder)fysiotherapeute. Zij gaf mij een rondleiding door het gebouw en het verbaasde mij dat zij best spullen hadden. Veel speelgoed (knuffels), zachte matten, fitnessballen, hometrainer, trapje en een soort net waaraan elastieken hangen met aan het uiteinde knuffels en speelgoed. Er waren kinderen met CP, autisme en syndroom van Down. Ik heb met haar de behandelmethodes en het lichamelijk onderzoek vergeleken met die in Nederland. Er zitten behoorlijke verschillen tussen, zeker omdat de fysiotherapeute geen master had gedaan en handelde vanuit de basiskennis die zij had opgedaan vanuit haar algemene opleiding. Ik ben die avond naar een volgende guesthouse gegaan, aangezien Zwinkels best prijzig was.
Zaterdag ging ik met Christopher mee naar de organisatie Caritas om kinderen te onderzoeken en te achterhalen wat de ouders weten van de aandoening van hun kind. Sommige kinderen waren al gezien door een dokter, de anderen niet omdat het te ver weg was. Van de acht kinderen die ik gezien heb, was er geen een ouder die mij exact kon vertellen wat de diagnose van hun kind inhield! Ze weten alleen de naam van de diagnose maar daar houdt het dan ook bij op. De vader van een kind met Cerebrale Parese (CP) die ik sprak dacht dat CP iets tijdelijks was, terwijl het een verslechterende prognostische aandoening is! Daarnaast heb ik kinderen gezien met neurologische aandoeningen, verhoogde tonus en twee floppy childeren. Het verwachtingspatroon van sommige ouders klopten niet helemaal met die van mij, want 2 ouders verwachten van mij dat ik het kind kon genezen met de neurologische aandoeningen en een blind kind weer kon laten zien. Om meer misverstanden te voorkomen heb ik vanaf toen gelijk bij het voorstellen duidelijk laten weten dat ik GEEN dokter ben.
Wat mij ook opviel was dat de kinderen niet naar school gaan vanwege financiële redenen of omdat ze op de school niet weten hoe ze met het kind kunnen omgaan.
Aansluitend ben ik met de taxi op huisbezoek geweest bij drie van de acht kinderen. Hier kreeg ik een goede indruk van de woonsituaties van de lokale bevolking. Ze waren enorm dankbaar en gastvrij toen ze mij ontvingen bij hun thuis. In Kameroen is het normaal dat je keuken niet vastzit aan je huis, die staat ergens anders. De huizen waar ik ben geweest bestonden alleen uit een woonkamer vol met banken en stoelen met een tv en slaapvertrekken. Overigens is het hier normaal dat als jij wat te drinken krijgt (bijv. een glas cola), dat je gelijk de hele fles mag houden.
Morgen vertrek ik om 10:00 uur naar Kumbo, ook wel Banso genoemd, waar ik de rest van de 3 maanden zal verblijven.
De volgende ochtend bij het ontbijt ontmoette wij een drietal Amerikanen en een Egyptenaar. Zij waren al vaker naar Kameroen geweest en hadden alleen maar lovende verhalen over de cultuur, het werk en de lokale bevolking. Rond 10:00 uur bracht de chauffeur van de Cameroon Baptist Convention (CBC) Marieke en mij naar Bamenda, een zeven uur durende autorit. Wat mij direct opviel waren de motoren met een soort verlengde paraplu aan een kant, waardoor er voor 3 personen op de motor bescherming was tegen de regen en de zon.
Ik had verwacht dat de wegen slecht waren, maar zo slecht had ik niet voorzien. Er zaten over de gehele wegen gaten van soms wel 30-40 cm diep en variërend van 10cm lang/breed tot ruim 1 meter. Ook ontbrak er weg belijning, waardoor het een chaos is op de weg. De regel is daar, wie de grootste is gaat voor en/of de brutaalste. Dus al slalommend en door elkaar geschud kwamen wij aan in Bamenda. Daar zijn we hartelijk ontvangen door Glory (directeur van CBC). Vervolgens werden we naar het Zwinkels Guesthouse gebracht. De serveerster die ons bediende vertelde ons dat zij net terug was van een verblijf van 3 maanden in Nederland en je raad het nooit, ze verbleef in Den Helder. Hoe klein kan de wereld zijn! ;)
Ze kon een paar Nederlandse woorden; Doei, hoe gaat het, oke dat is goed'.
Vrijdag hebben Marieke en ik alle mensen die werkzaam zijn in het hoofdkantoor ontmoet. Daarna ben ik een halve dag naar het Treasure Centre geweest, waar ik heb meegelopen met een (kinder)fysiotherapeute. Zij gaf mij een rondleiding door het gebouw en het verbaasde mij dat zij best spullen hadden. Veel speelgoed (knuffels), zachte matten, fitnessballen, hometrainer, trapje en een soort net waaraan elastieken hangen met aan het uiteinde knuffels en speelgoed. Er waren kinderen met CP, autisme en syndroom van Down. Ik heb met haar de behandelmethodes en het lichamelijk onderzoek vergeleken met die in Nederland. Er zitten behoorlijke verschillen tussen, zeker omdat de fysiotherapeute geen master had gedaan en handelde vanuit de basiskennis die zij had opgedaan vanuit haar algemene opleiding. Ik ben die avond naar een volgende guesthouse gegaan, aangezien Zwinkels best prijzig was.
Zaterdag ging ik met Christopher mee naar de organisatie Caritas om kinderen te onderzoeken en te achterhalen wat de ouders weten van de aandoening van hun kind. Sommige kinderen waren al gezien door een dokter, de anderen niet omdat het te ver weg was. Van de acht kinderen die ik gezien heb, was er geen een ouder die mij exact kon vertellen wat de diagnose van hun kind inhield! Ze weten alleen de naam van de diagnose maar daar houdt het dan ook bij op. De vader van een kind met Cerebrale Parese (CP) die ik sprak dacht dat CP iets tijdelijks was, terwijl het een verslechterende prognostische aandoening is! Daarnaast heb ik kinderen gezien met neurologische aandoeningen, verhoogde tonus en twee floppy childeren. Het verwachtingspatroon van sommige ouders klopten niet helemaal met die van mij, want 2 ouders verwachten van mij dat ik het kind kon genezen met de neurologische aandoeningen en een blind kind weer kon laten zien. Om meer misverstanden te voorkomen heb ik vanaf toen gelijk bij het voorstellen duidelijk laten weten dat ik GEEN dokter ben.
Wat mij ook opviel was dat de kinderen niet naar school gaan vanwege financiële redenen of omdat ze op de school niet weten hoe ze met het kind kunnen omgaan.
Aansluitend ben ik met de taxi op huisbezoek geweest bij drie van de acht kinderen. Hier kreeg ik een goede indruk van de woonsituaties van de lokale bevolking. Ze waren enorm dankbaar en gastvrij toen ze mij ontvingen bij hun thuis. In Kameroen is het normaal dat je keuken niet vastzit aan je huis, die staat ergens anders. De huizen waar ik ben geweest bestonden alleen uit een woonkamer vol met banken en stoelen met een tv en slaapvertrekken. Overigens is het hier normaal dat als jij wat te drinken krijgt (bijv. een glas cola), dat je gelijk de hele fles mag houden.
Morgen vertrek ik om 10:00 uur naar Kumbo, ook wel Banso genoemd, waar ik de rest van de 3 maanden zal verblijven.
-
25 Oktober 2015 - 00:59
Danusha:
Hey lieve Renske,
Wat leuk om je belevenissen op deze manier te kunnen volgen.
Geniet van deze reis en ik zal al je avonturen op de voet blijven volgen.
Een hele dikke kus
Danusha
P.s hoeveel cola flessen heb je inmiddels al mogen houden :P ? -
25 Oktober 2015 - 09:52
Willem Jan Tuytel:
Hoi Renske wat leuk dit ik ga je volgen op jou reis suc6 verder en ik volg je doe voorzichtig en geniet ervan gr Willem -
25 Oktober 2015 - 09:54
Renske Laagland Winder:
Hey Danusha!
Haha, nou ik zou er 3 in mijn bezit kunnen hebben, alleen ze zijn hier van glas (0,6L). Ik heb alleen een juice fles nu in mijn bezit die ik gisteren kreeg bij een huisbezoek. Echt lekker; vruchtenmix met koolzuur.
Binnenkort maar skypen?
Renske -
25 Oktober 2015 - 23:11
Saskia De Haan:
Lieve Renske,
wat fijn dat we zo op de hoogte kunnen blijven van je belevenissen in Kameroen.
Gods zegen toegewenst voor je tijd in Kameroen.
Saskia de Haan -
27 Oktober 2015 - 18:15
Karin:
Hoi Renske,
Wat een indrukken doe je al meteen op zeg! Ik zal het verslag donderdag aan de andere dames van het gym/martelgroepje laten lezen. We doen tegenwoordig om de week circuit dus dat kan dan mooi als rust oefening, haha
Groetjes, Karin Hermsen -
01 November 2015 - 19:27
Renske Laagland Winder:
Hoi Karin,
Wat leuk dat jullie nu ook een circuit doen op de donderdag! Is het circuit gericht op alle spiergroepen of alleen op de rug?
Groetjes renske -
01 November 2015 - 19:27
Renske Laagland Winder:
Hoi Karin,
Wat leuk dat jullie nu ook een circuit doen op de donderdag! Is het circuit gericht op alle spiergroepen of alleen op de rug?
Groetjes renske -
01 November 2015 - 19:27
Renske Laagland Winder:
Hoi Karin,
Wat leuk dat jullie nu ook een circuit doen op de donderdag! Is het circuit gericht op alle spiergroepen of alleen op de rug?
Groetjes renske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
