Reisverslag 8 Luxe en terug naar grootmoeders tijd

Maandag vertrok ik naar Fundong, iets minder dan een uur rijden vanaf Bamenda. Daar ontmoette ik Johnson, een veldwerker. Met hem zag ik vier patiënten. Eén van de patiënten, was een boer met een CVA. Deze man geloofde dat dit hem was overkomen vanwege een bepaald soort zaad dat op zijn land terecht was gekomen en zich had ontkiemt.

De volgende dag ben ik naar Santa en Mendankwe geweest met veldwerker Clarence. Hij wilde mij 2 kinderen in het speciaal laten zien, omdat hij zich geen raad wist met de situaties. De eerste was een jongen van 8 jaar met een orthopedisch probleem en een cognitieve achterstand. Zijn benen stonden in een X en O stand en moet elke dag 1,5 km heen en terug lopen naar school. De familie heeft geen geld voor een taxi of een operatie. Gelukkig kon ik Glory overtuigen dat de operatie echt noodzakelijk is en betaald CBC de gehele operatie of een groot deel ervan. De tweede situatie was een verwaarloosde jongen van 8 jaar met CP. Toen we bij zijn huis kwamen, moest zijn broer hem uit de slaapkamer halen waar hij de hele dag zit opgesloten. Hygiëne was ver te zoeken, daarom eiste ik dat het kind onmiddellijk gewassen werd en een schoon t-shirt aan kreeg. Gelukkig heb je hier als “blanke” veel voordelen en kun je dat hier maken, dat als jij iets gedaan wilt hebben ze gelijk luisteren. de jongen begon onmiddellijk te brabbelen en klanken te produceren (hij kon niet praten) zodra hij gewassen was en een schoon t-shirt aan had gekregen. Daarvoor deed hij niets. Ik vond het sneu dat hij de hele dag opgesloten zat in een donkere kamer en het niet goed verzorgd wordt. Gehandicapte kinderen worden hier vaak weggestopt in huis (buren weten niet van het bestaan van het kind af), ouders geloven dat dat komt doordat ze iets fout hebben gedaan, heksenrij etc. Ik vond het apart dat de veldwerker met bovenstaande casussen niets kon, ik zal dit ook meenemen in mijn onderzoek en hier aanbevelingen voor schrijven.

Woensdag ben ik met veldwerker Edna bij 4 kinderen op home visit geweest in Bamenda. Zij was de jongste veldwerker die ik ontmoet heb en ze was net een maand alleen aan het werk als veldwerker. Ze was nog een beetje onzeker en wist nog met veel casussen niet wat te doen.
Daarna ben ik met Glory naar Treasure Centre geweest om drie kinderen te selecteren voor de workshop die ik komende maandag moet geven. Daar kwam ik ook de Belgische meiden tegen en hebben gegevens uitgewisseld en gaan binnenkort beginnen met plannen 
In Bafoussam zag ik donderdag 2 jonge kinderen met hydrocephalus. De jongste was 4 weken en had nog geen operatie gehad, de ander was 8 maanden en had 5 maanden geleden een operatie ondergaan. De jongste huilde continue vanwege de druk op de hersenen, wel sneu. Veel verschil is er te zien in de resultaten van de operatietechniek, het is alles behalve cosmetisch.

Vanaf vrijdag hoefde ik niet meer te reizen deze week en kon ik eindelijk wat slaap inhalen. Komende maandag moet ik een workshop geven over aandoeningen zoals CP, syndroom van Down, CVA, klompvoet en polio aan veldwerkers.
Nog een leuk feitje; wanneer je hier trouwt dragen ze hier de trouwring aan de linker ringvinger, ben je verloofd dan draag je de ring om de middelvinger, weduwe om de pink en als je single bent om de wijsvinger.

Er is veel verschil als je mijn verblijf in de resthouse in Kumbo vergelijkt met mijn verblijf bij Glory. In het appartementencomplex van Glory hebben ze een foutje gemaakt met de berekening van de watercapaciteit van de tank, dit zorgt ervoor dat ze 1 week water hebben uit de kraan en voorlopig daarna niet meer. Al het water wordt verzameld in alle mogelijke tonnen, emmers en flessen. Dit betekent dat douchen geen optie is maar wel water koken, in een emmer doen en met een klein plastic kannetje het water over je heen gieten.
Het feit dat Glory manager is, brengt luxe met zich mee deze week. Bij alles wat ik moet doen voor het onderzoek per auto of als ik wil iets halen op de markt, krijg ik een persoonlijke chauffeur die mij overal heen brengt. Maar zaterdag voelde het een beetje teveel van het goede. Ik zei dat ik trek had in een smoothie, gelijk regelde Glory dat er fruit gehaald op de markt en zorgde ze ervoor dat de eigenaar van de resthouse de smoothies maakte. Ze waren heerlijk, maar de luxe voelt nog een beetje onwennig.