Reisverslag 5 Black time: je weet het maar nooit

Sinds deze week is het droogseizoen echt begonnen, dit betekent dat er geen druppel regen valt tot en met februari. Het klimaat bevalt mij prima. ‘s Ochtends tot 10 uur is het koel, ‘s middags wordt het heet en rond 18:30 koelt het weer af. Het grappige is dat niemand weet hoeveel graden het precies is. Ze benoemen alleen dat het warm of koud wordt die dag.
Op maandag is mijn rooster van november veranderd omdat ik aangegeven had dat ik vastliep in mijn onderzoek. Voor de maand november, staan deze week drie home visits en volgende week nog twee home visits gepland. ’s Middags nam Emmanuel mij mee naar de Theatre. Hier werkte een chirurg (heette ook Emmanuel) die in zijn vrije tijd van een bepaald soort hout dieren maakt. Hij neemt een stuk hout en uit zijn hoofd begint hij het stuk hout te bewerken naar een Afrikaans dier. Vervolgens schildert hij het zwart en wit. Heel gaaf, hoe hij dat doet.

Hoe meer ik op home visits ga, hoe meer ik ontdek dat veel gehandicapte kinderen achtergelaten worden door beide ouders of alleen de moeder en wordt het kind opgevangen door veelal de grootouders of de buren. Een man van 28 jaar met CP kwam ik tegen toen ik dinsdag op huisbezoek was. Hij zat in een rolstoel voor het huis. Bij navraag aan de fieldworker, bleek hij vier jaar opgesloten te zijn geweest in een kamer in het huis, nadat zijn andere broers en zussen getrouwd waren en het huis uit waren. Sinds kort was hij ontdekt, via het raam van de kamer, door de fieldworker die onmiddellijk ingreep. Inmiddels zit hij elke dag voor het huis in zijn rolstoel. Hij had een scoliose waar je u tegen zei, waardoor hij niet normaal rechtop kon zitten en fikse contracturen in de linker heup en -knie. Ik vond het sneu om te zien, want de hygiëne was ver te zoeken. Zijn broek rook sterk naar urine, smerige kleding en de huid zag er uit alsof hij al weken niet had gedoucht. Onbegrijpelijk dat ouders zich zo kunnen afkeren tegen hun eigen kind.

De gehele week voelde ik mij niet fit en had last van griepachtige verschijnselen. Op donderdag voelde ik mij het slechtst, afspraak gemaakt met de dokter en hij adviseerde mij om 5 dagen 3x2 paracetamol te gebruiken. Ik heb dit eigenwijs alleen de eerste twee dagen ’s ochtends gedaan, want ik voelde mij goed de rest van de dagen. Vanaf zaterdag heb ik geen paracetamol meer gebruikt en voelde ik mij goed.

Donderdagavond at ik bij Timothy’s gezin, hij woont vlakbij de resthouse. Ik ontmoette daar zijn vrouw en hun drie kinderen. Een heel warm gezin, zijn vrouw gaat mij binnenkort Fufu en hotpot leren maken. Vrijdag zou ik op huisbezoek gaan, echter kwam de chauffeur niet opdagen, toen de gehele dag in het ziekenhuis gewerkt. De vrijdagen en zaterdagen is het erg rustig in de praktijk er komen bijna geen patiënten, hierdoor zijn solitair en mahjong mijn grootste vrienden tegen de verveling.
Vrijdagmiddag zou ik een handbalwedstrijd spelen, het andere team kwam helaas niet opdagen en wonnen wij automatisch de wedstrijd. Volgende week hopen we wel te kunnen spelen. Ik ben nog steeds te vroeg bij elke training en wedstrijd, deze beginnen standaard om 16:00 uur. Het is altijd afwachten of het dan om 16:30, 17:00 uur begint. Af en toe vind ik dat wel irritant, maar ze proberen “keep time” te houden. Ben benieuwd volgende week dinsdag bij de training;)

Vrijdagavond ontmoette ik drie nieuwe gasten in de resthouse. Twee uit U.K. en de derde kwam uit Zuid-Afrika, maar is opgegroeid tot zijn 7e in Nederland. Hij is de directeur van een organisatie die zich inzet tegen kinderkanker. Hij regelt workshops voor preventie, financieert opleidingen van medicals e.d. Het is leuk om weer even Nederlands te kunnen praten.
Zaterdagmiddag heb ik Iguci saus met Irisch en sweet potato gemaakt met Odylia. Zie foto’s voor het resultaat! Ze vinden het leuk dat ik de gerechten wil leren en mee help met koken. Melissa kwam zaterdagavond terug vanuit Yaounde, super gezellig! Dit wordt een leuke week in de resthouse.

Het is overigens de normaalste zaak van de wereld dat er schapen en geiten op de weg rondlopen. Op het terrein van de resthouse hebben we andere dieren, namelijk twee kippen en drie uit de kluiten gewassen eksters die het een sport vinden om heen en weer te rennen over het dak van golfplaten. Dat klinkt alsof ze elk moment er doorheen kunnen zakken. Daarnaast is er nog ook een haan, die met zijn goed gesmeerde keel elke ochtend vanaf 05:00 uur ervoor zorgt dat je je wekker niet hoeft te zetten!